İsmail Çam, 1955 yılında doğduğu (istiklal Yolunun ortasındaki) Ilgaz’da, çocukluğunda dinlediği hikâyelerle, Ilgaz Dağı Derbent Şehitler anıtı, Derbent Karakolu ile istiklal yolunu tanıdı. Akrabası öğretmen İhsan Yılmaz’ın “Ilgaz Derbent şehitleri” ile ilgili yaptığı özel araştırmasını ( kendisinin istişare teklifiyle) inceleme fırsatı buldu (1985) ve istiklal Yoluna ilgisi arttı.
Çocukluğunda kullandığı tarihi istiklal yolunun bazı yerlerde kaybolmasına, bazı yerlerde terk edilmesine, istiklal yolu noktalarının yıkılıp temellerinin dahi kalmamasına ve genelde İstiklal Yolunun unutulmasına çok üzüldü ve 2002 yılından itibaren İstiklal Yolu ile aktif olarak ilgilenmeye başladı.
2003 yılında yayınladığı ve konusu Ilgaz ve çevresinde geçen “leyleklerle Bulutların Sevdası” manzum hikâye kitabında “ Bu Yol” şiiriyle İstiklal Yolundan bahsetti. 15-17Kasım 2005 yılında Karatekin Gazetesi’nde “Çankırı İstiklal Yolunda” başlıklı (3 bölüm süren) bir yazı yazdı. İstiklal Yolu böylece Çankırı gündemine girdi. Çankırı Valiliğinin kurduğu ( 2006) İstiklal Yolu Komitesinin üyesi oldu. Komite İki toplantı yaptı ve önemli kararlar aldı. 2007 yılında Çankırı merkezine Yanığın Emine heykeli yapılmasına vesile oldu.
İstiklal Yolu Çankırı güzergâhının levhalarla belirlenmesi, İstiklal Yolu noktalarının restorasyonu ve istiklal Yolu sempozyumunun yapılması gibi önerilerde bulundu.
Çankırı Üniversitesinin kurulmasında gönüllü olarak bulunan İsmail Çam, Çankırı Karatekin Gazetesinde (3 Mayıs 2004 tarihinde) “Çankırı Üniversitesi talebinin 18 gerekçesi” başlıklı yazısının 12. maddesinde “Çankırılılar Çankırı Üniversitesi’nden, Çankırı’nın sahip olduğu zengin doğal kaynaklarının, tarihi zenginliklerinin, kaybolan ve kaybolmak üzere olan kültür değerlerinin araştırılmasını ve belgelenmesini de beklemektedir… Çankırı Üniversiteyi, tek yönlü değil çok yönlü istemektedir…”
