30 Eylül-10 Ekim tarihleri arasında sergilenecek olan Eda Uyman “ben sen’im!” Resim sergisi Şişli Belediyesi Nazım Hikmet Kültür ve Sanat Evi’nde cumartesi günü açılışı yapıldı.
Yaşım “yolun yarısı” dediği andan itibaren, farkındalık diledim evrenden.
Dilediğim andan itibaren akışı değişti hayatımın, karşıma çıkan insanlar, bulunduğum mekanlar, gördüğüm rüyalar, yaşadığım olaylar ve en önemlisi şamanla yaptığım çalışmalar.
Meğer benim hayat amacımmış resim. Resim yaparak şifalanırmışım , şifalarmışım…
Bunu da şamanla yaptığım çalışmada, Tanrı’nın, Galata’nın tepesinde ressam kılığına girip “sanat yap, dünyayı dolaş” demesiyle farkettim.
Henüz dünyanın her bir köşesini dolaşamasam da, cennetin burası olduğunu bana hatırlatan, bir kaç kıtada yıldızları izleme fırsatı buldum.
Henüz uluslar arası açılamasam da, ilk resim sergim “hayaller hayatlar” ı 2016 temmuz ayında açtığımdan bu yana, 6 kişisel 6 karma sergiye katıldım…
Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi İç mimarlık bölümünden mezun olup, 14 yıl iç mimarlığı gerçekten sevdiğime inanarak yaparken, işin içinde bireysel olarak bir şeye dokunamamak, yaptığım işin hangi kısmında var olmak veya olamamak ve kendimi bununla ilgili ikna edememek beni daha da bağladı resim yapmaya…
Çünkü resim, her anı benim diyebileceğim emek, her bir noktası bana ait ,his ve dokunuş. O yüzden de çok fazla dışavurumcu (ekspresyonist) resimler yapıyorum. Belki biraz spirütüel, biraz içedönük biraz da isyankar.
Nasıl da unuttum, ertesi gün bile unuttum.
Uyumaya müsait bedenim ayık kalmama izin vermiyor , o kadar işin gücün arasında uyanık kalmak mümkün mü?
Bu da yasak değil mi? Hırsızlık veya adam öldürmek kadar günahı yok mu yapılanın?
Çok çalışıp sağlığımdan olmak, hayatımdan hırsızlık yapmak, bile bile kendini öldürmek değil mi bu?
Buna nasıl engel olacağım? İşten mi ayrılacağım?! işten ayrılırsam hayatımı nasıl idame ettireceğim? Orada gördüklerim bu kadar gerçekse o da bir şekilde gelir, hayat bana (bize) yardım eder!
Neler yaşadığımı unutuyorum nasıl hatırlayacağım?
“Hayatımın en önemli deneyimiydi bu ama neydi mi? “
“Tanrı ile karşılaştım (kalbimle) , ama unuttum mu ?” diyeceğim.
Öleceğimizi unutmak ne garip , belki iki saniye sonra belki iki hafta ,belki elli yıl sonra ve sanki devam edecekmişiz gibi unutmak,hayat amacını unutmak! Yolunu unutmak!
“Ben senim” de tam da böyle bir hikayeyi anlatıyor… Benim yolumun hikayesini.
Adres: Halide Edip Adıvar Mahallesi, Darülaceze Cd. 9/1-1, 34382 Şişli/İstanbul
Detaylı bilgi için: www.edauyman.com
