Var olmayan fakat aslında her zaman ve her yerde var olabilen bir ülke: Mitinya. Mevcut dünya haritasında sınırları olmasa da, “yalnız ve güzel ülkem” diye gösterebileceğiniz herhangi bir yer. Macarlar için Macaristan, başkaları için başka bir ülke… Kısacası, anavatanınız neresiyse, vatanım dediğiniz yer neresiyse orası. Peki günün birinde dünya yuvarlağında vatanım diye işaret ettiğiniz yerin sınırları birden siliniverse, farz edelim Mitinya da Agonya oluverse? İşte; oyunumuzun kahramanları öyle bir durumda ki, ülkem dedikleri yer artık neredeyse başkalarının ülkesi. Mitinya sokaklarında Agonya askerleri… Kim, hangi vatansever kendi topraklarınının zaptedildiğini, vatanının işgal edildiğini görmek ister ki? Öyle bir durumda insanın yine eski hayatını sürdürmesi mümkün olabilir mi? Ne yapar, mutluluğu ve özgürlüğü nerede bulur insan? Bireysel özgürlüklerden ve mutluluklardan bahsedebilir mi? Kendinden öte başkalarını, bireyden öte toplumu, evinden öte ülkesini düşünmez mi? Aşk bile yerini sevgiye, vatan sevgisine bırakmaz mı? Ülkesinin geleceğini korumak adına bugününü, kendini feda etmez mi insan? Yoksa kendi yıkımını dahi göze almadan nasıl yeniden ayağa kaldırabilir yıkılan bir toplumu? Ayakta durmak, yalnız kendimiz ve kendi görüşümüz için değil, başkalarıyla el ele, ortak bir duygu ve bilinçle, ülkemiz için, dünya için ayakta durmak…Ben insanım, bütün insanlığım. Ve ayakta durmak istiyorum! AYAKTA DURMAK İSTİYORUZ!
